پایان بی رحمانه رانندگی خودران: تسلا، هواوی، اپل، ویلای شیائوپنگ، بایدو، دیدی، چه کسی می تواند به پاورقی تاریخ تبدیل شود؟

در زمینه خودروهای هوشمند، به‌ویژه در زمینه رانندگی خودکار، استفاده از مدل حلقه بسته اپل می‌تواند بهینه‌سازی عملکرد و بهبود عملکرد را برای سازندگان آسان‌تر کند. به سرعت به نیازهای مصرف کننده پاسخ دهید.
بگذارید ابتدا در مورد عملکرد صحبت کنم. عملکرد برای رانندگی خودکار ضروری است. سیمور کری، پدر ابرکامپیوترها، یک بار کلمه بسیار جالبی را گفت: "هر کسی می تواند یک CPU سریع بسازد. ترفند ساختن یک سیستم سریع است".
با شکست تدریجی قانون مور، افزایش کارایی صرفاً با افزایش تعداد ترانزیستورها در واحد سطح امکان پذیر نیست. و به دلیل محدودیت مساحت و مصرف انرژی، مقیاس تراشه نیز محدود است. البته، تسلا FSD HW3.0 فعلی (FSD به نام Full Self-Driving نامیده می شود) تنها یک فرآیند 14 نانومتری است و فضایی برای بهبود وجود دارد.
در حال حاضر اکثر تراشه های دیجیتال بر اساس معماری فون نیومن با جداسازی حافظه و ماشین حساب طراحی می شوند که کل سیستم کامپیوترها (از جمله تلفن های هوشمند) را ایجاد می کند. از نرم‌افزار گرفته تا سیستم‌عامل‌ها و تراشه‌ها، عمیقاً تحت تأثیر قرار گرفته است. با این حال، معماری Von Neumann برای یادگیری عمیقی که رانندگی خودران به آن متکی است، کاملاً مناسب نیست و نیاز به بهبود یا حتی پیشرفت دارد.
به عنوان مثال، یک "دیوار حافظه" وجود دارد که در آن ماشین حساب سریعتر از حافظه کار می کند، که می تواند باعث مشکلات عملکرد شود. طراحی تراشه های مغز مانند پیشرفتی در معماری دارد، اما این جهش ممکن است به زودی اعمال نشود. علاوه بر این، شبکه کانولوشن تصویر را می توان به عملیات ماتریسی تبدیل کرد، که ممکن است واقعا برای تراشه های مغز مانند مناسب نباشد.
بنابراین، از آنجایی که قانون مور و معماری فون نویمان هر دو با تنگناهایی مواجه می شوند، بهبود عملکرد آینده عمدتاً باید از طریق معماری خاص دامنه (DSA، که می تواند به پردازنده های اختصاصی اشاره کند) به دست آید. DSA توسط جان هنسی و دیوید پترسون برندگان جایزه تورینگ پیشنهاد شد. این یک نوآوری است که خیلی دور نیست و ایده ای است که می تواند بلافاصله عملی شود.
ما می توانیم ایده DSA را از دیدگاه کلان درک کنیم. به طور کلی، تراشه های پیشرفته فعلی دارای میلیاردها تا ده ها میلیارد ترانزیستور هستند. نحوه توزیع، اتصال و ترکیب این تعداد زیادی ترانزیستور تأثیر زیادی بر عملکرد یک برنامه خاص دارد.در آینده باید از منظر کلی نرم افزاری و سخت افزاری «سیستم سریع» ساخت و بر بهینه سازی و تنظیم سازه تکیه کرد.